Temel birgün hapishaneye düşmüş. Kaldığı koğuştaki adamların ilginç
bir özelliği varmış. Koğuştaki mahkumlar hergün birbirlerine fıkra
anlatıyorlarmış.Bir süre sonra anlatılan fıkralar hep aynı olunca
içlerinden biri demiş ki:" Biz madem hep aynı fıkraları anlatıp
duruyoruz, boşu boşuna fıkraları uzun uzadıya anlatmayalım. Hepsine
birer numara verelim, birisi anlatıcağı zaman onun numarasını
söylesin." demiş ve bu öneri herkes tarafından kabul edilmiş. Birgün
yine fıkra anlatacaklarmış. İçlerinden biri çıkmış "5" demiş herkes
kahkahalarla gülmeye başlamış, millet gülmekten yerlere yatmış. Daha
sonra bir başkası çıkmış "35" demiş herkes yine kahkahalarla gülmeye
başlamış. Daha sonra Temel'e "Bi tane de sen anlat" demişler. Temel
de "154" demiş ve demesiyle millet kahkahalara boğulmuş.
Koğuştakiler beş dakika boyunca gümüşler artık bir süre sonra
gülmekten çatlayacak hale gelmişler. Temel merakla sormuş: "Noldu
niye bu kadar çok güldünüz ya ? Bundan öncekilere bu kadar
gülmemiştiniz." Koğuştakiler de "Bu fıkrayı hiç duymamıştık!" cevabını
verirler.....
|