Cebinde meteliği yoktu. Bir lokantanın önünde durdu, gözü 
vitrinde bir levhaya takıldı: "Girin ve istediğinizi yiyin. 
Hesabınızı torununuz ödesin." Adam, "tam bana göre", 
diye mırıldanarak içeri daldı. Havyar, ıstakoz, karides,
 kuzu pirzolası... Doyduğu halde ne varsa söyledi. 
Yemeği bitirince, çıkmak üzere hazırlandı. Fakat garson
 yetişip, hesap pusulasını burnuna dayamasın mı? Hem
 de tuzlu bir hesap... "Ama", diye derhal itiraz etti 
bizimki tabii. "Kapıda hesabınızı torununuz ödesin diye
 yazmıyor mu?" Garson gayet nazik cevap verdi: "Yazıyor
 tabi efendim. Ama bu size takdim ettiğim hesap, sizin
 büyükbabanızın."