Vezilet Eme yaşlı ama çok sinirli, tahammülü olmayan sürekli küfreden
biridir. Yeşilhisar’da Kel Vezilet lakabıyla tanınır. Sövmesi kimseye
batmaz. Herkes hoşgörülü davranır. Şahit olarak mahkemeye hakim
huzuruna çıkar, Vezilet Eme. Duruşma başlamadan hakim beye derler:
-Efendim bu kadın çok küfreder, seslenme de şunu bir sövdürelim. Hakim
“olur” der, seslenmez. Duruşma başlar. Hakim: -Söyle Vezilet Hala olay
nasıl oldu anlat. Vezilet Eme başlar anlatmaya, ama mahkeme katibi Ali
Ağabey o fırsatı tanımaz Vezilet Emeye. Başlar daktilo ile yazı
yazıyormuş gibi takırdamaya. Vezilet Eme dayanamaz uyarır: -Ali oğul,
kes şu tıkırtıyı da hakim beyin söylediğini anlayalım. Aldırmaz Ali
ağabey devam eder. En son patlatır Vezilet Emeyi. Başlar bağırmaya:
-Karabitin oğlu Ali, ha İrmeninin oğlu Ali, sus da hakimin ne didiğini
anlayalım. Mahkemedeki herkes kahkahalarını tutamaz.