Allah, Hocanın her dileğini vermiş ama, bir evladı çok görmüş. Karısı,
iki göz, iki pınar, bir yumup, iki döküyormuş.
Bir gün, gene hatuncağız efkarlanır: “Hamur yapsam, kesenim hani?
Ev süpürsem, gezenim hani? Böylesi dünyayı neyleyim ben!” diye, ah
vaha başlayınca, Hoca doğduğuna, doğacağına, dünya evine
girdiğine, gireceğine pişman olmuş, başını alıp göle gitmiş; “Balık
tutanları seyrederde, belki biraz gözüm, gönlüm açılır!” diye
Ama,karısının hali, gözünün önünden gitmiyormuş ki, nereye bastığını
bilir mi! Ayağı kaymasıyla, göle yuvarlanması bir olur.
Balıkçılar, tutup çıkarmışlar: “Ne yaptın be, Hoca?” demişler.
Rahmetli içini çekmiş:
“Ne yapayım, demiş; şu dünyada bir Yunus olamadım, bari yunus
balığı olayım, dedim!”
|