Osmanlı dönemini paşalarından birinin sadık bir adamı efendisi için
çalışırken başını belaya sokar. Zaptiyeler onu yakalayıp kadı
efendinin karşısına çıkarırılar. Gidiş idama doğru. Zavallı:

“Bre nedir ne oluyor” diye sordukça

“Hiç telaşlanma derler” .... “Paşa ne yapar ne eder seni kurtarırı
derler”.

Gariban ümitle beklemeye dursun paşa hiç mi oralı değildir. İhtimal
adamı kurtarırken kadı ile bozuşmaktan korkmaktadır.

Son celse yapılır ve karar idamdır.

Zaptiyeler adamı iki kolundan tutmuş götürürlerken gariban kapıdan
paşayı görür,son bir ümitle ona doğru hamle yapar.Neredeyse kurtar
beni paşam diye haykıracaktır.

Paşa bu ihtimalden korkarak,zaptiyelerin kolundaki garibanın yalvaran
gözlerine bakarak yalnızca onun duyabileceği bir ses tonuyla 

“Bir can için beni mahcup etme evladım” diye fısıldar.